Ալիս Սողոմոնյանը ֆեյսբուքյան իր էջում նոր գրառում է հրապարակել։
ԵՎ ԴՈ՞Ւ, ԱՆՆԱ ԴԱՆԻԲԵԿՅԱՆ
Ես հավատում էի քեզ, Աննա, հարգում էի ու գնահատում կամային, հաստատուն համոզմունք ունեցողի քո պահվածքը:
Բայց հիմա հիասթափությունս պիտի հայտնեմ մանավանդ այդ հանցագործ ռոբիկ քոչարյանի վերջին դատից հետո, երբ դու դավաճանեցիր քո սկզբունքներին: Խաչատուրովի պաշտպանի սուտ պատճառաբանությամբ դատին չներկայանալը բնավ էլ հիմնավոր հիմք չէր, որ դու, Աննա, դատը հետաձգեիր մինչև սեպտեմբեր: Մեղադրող դատախազն ու տուժածների պաշտպանը բացահայտեցին այդ կեղծ պատրվակը, բայց դու ուշադրություն չդարձրեցիր: Դու չկարողացար ըմբռնել, որ ամբաստանյալի ու իր պաշտպանների սարքած որոգայթն էր քո դեմ, այն պահեստային միջոցը, որ իրենց բազմաթիվ միջնորդությունների թաքնված ձևերից մեկն էր: Քեզ թվում է ամեն խարդավանքի սովոր ռոբիկ քոչարյա՞նը չի հրահանգել խաչատուրովին, որ ապահովի իր պաշտպանյալի բացակայությունը: Եւ այն էլ դատից մի քանի րոպե առաջ ու անհիմն պատճառաբանությամբ: Ինչո՞ւ կուլ տվեցիր այդ արհամարհանքը քո հասցեին, Աննա և ինչո՞ւ չօգտվեցիր քրեական դատավարության օրենսգրքով քեզ տրված լիազորությունից: Հազիվ առիթ էր, որ ամբաստանյալ ռոբիկի հայադավ պաշտպաններն այդ օրը չէին շարունակում միջնորդությունների արդեն անտանելի դարձած իրենց սերիալները, և մեղադրող դատախազի ու, մանավանդ, տուժողների փաստաբան Սեդա Սաֆարյանի փաստարկները հիմք ընդունելով՝ դու, Աննա, կարող էիր շարունակել դատը: Բայց, ավաղ, դու չցանկացար, թե ինչու, դրա պատասխանը միայն դու գիտես: Եվ ահա արդյունքը, որ դատը երկշաբաթյա հետաձգումով դու քեզանից հիասթափվելու բազում հիմնավոր առիթներ տվեցիր:
Ես գիտեմ, որ հանցագործ ռոբիկ քոչարյանն ու նույնքան հանցագործ սեռժիկ սարգսյանը մարդկանց փչացնելու հատկություն ունեն: Այդպես նրանք տարիներով փչացրել ու ժողովրդին թալանելու հնարավորություն են տվել բազմաթիվ ներքին տականքների, որոնց մի մասը հեղափոխությունից հետո ճողոպրեց մեր երկրից: Այդպես տարիներով փչացնում էին սահմանադրական դատարանի ամբողջ կազմը, և նրանց այդ փչացումների արդյունքում է, որ իրենցից բեթար մի տականքի՝ հրայր թովմասյանին, կարգեցին այդ կառույցի ղեկավար, որի բերած ավերմունքը դեռ շարունակվում է:
Այսքանը, Աննա Դանիբեկյան, վկայեցի նրա համար, որ հայտնեմ քեզ, թե ես հիմա վախենում եմ, թե քեզ էլ են կարողացել… փչացնել: Թե չէ ինչո՞ւ պիտի դու քո սկզբունքներին դեմ գնայիր ու այդ վերջին դատի ընթացքում չօգտվեիր այդ մեծ հնարավորությունից, որ վերջապես կարելի էր բուն դատաքննությանն անցնել: Այդ պահին, մինչ հետաձգելու որոշում կայացնելը, հայացքդ դարձնեիր մեղադրող կողմին, նայեյիր բոլորին մեկ առ մեկ՝ տուժածներին, տուժածների պաշտպան փաստաբաններին… Բայց դու հիմա շա՜տ ես փոխվել, Աննա: Դու հանցավոր առիթ ես տալիս, որ շարունակի ձախողվել մարտի 1-ի դատաքննությունը, որի հանդեպ ժողովրդի վստահությունն արդեն կորչում է և կորչում է նաև քո՛ նկատմամբ:
Քեզ հիշեցնե՞մ, Աննա, թե նախորդ ռեժիմի օրոք ինչ արագությամբ էին քննվում հենց մարտիմեկյան հետևանք՝ քաղբանտարկյալների վրա թխած գործերը: Ո՛չ մի միջնորդություն հաշվի չէին առնում, ֆանտատիկ արագությամբ քննում էին և անօրեն վճիռներ կայացնում, որոնք Մարդու իրավունքների Եվրոպական դատարանը արդեն մեկ առ մեկ սխալ է հանում: Նրանք հանցագործ չէին, իսկ ա՛յս պարագայում, դատավոր Աննա, քո դեմ բացարձակ հանցագործ է՝ մեղադրյալի կարգավիճակով, որին անվանում են քոչարյան ռոբերտ: Չե՞ս զգում, որ դու ամբաստանյալի պաշտպանների անհիմն միջնորդությունների գերին ես դարձել, կամ գուցե թե դա քո՛ ցանկությունն է: Նրանք քեզ արդեն ծաղրում են: Դու այդ պաշտպան կոչվածների չարաշահումների դեմ ասում ես, թե, իբր, չկա օրենսդրական այնպիսի արգելք, որ կարողանաս սահմանափակել պաշտպանական կողմից դատաքննությունը ձգձգելուն միտված անվերջ ձգվող անբովանդակ, բացահայտ անհիմն միջնորդությունները: Հիմա ես քեզ չեմ հավատում, Աննա: Դու այդտեղ դիտո՞րդ ես, թե՞ դատավոր, որ այդպես խեղճացել ես հանցագործ ամբաստանյալի առաջ, որը քեզ մատների վրա է խաղացնում: Ո՞ւր կորավ դատավորի քո սկզբունքայնությունը: Ինչո՞ւ հանկարծ այդ դատաքննությունը սկսեցիր աստիճանաբար կատակերգության վերածել: Աստված չանի, թե ինչ-որ պայմանավորվածություն ունենաս: Քեզ, Աննա, որպես դատավորի, չի՞ վիրավորում, որ հանցագործ ռոբիկ քոչարյանը, որ ամբաստանյալ է, կարողանում է, իրավիճակը վերահսկել հոգուտ իրեն: Դու ամբաստանյա՞լ ես դատում, թե այդ հանցագործի պաշտպանների ձեռքի խաղալիքն ես դարձել: Չե՞ս մտածում, Աննա, որ 10 տարի շարունակ այդ հանցագործի ռեժիմից ու, մանվավանդ, մարտիմեկյան ոճրագործությունից տուժածների իրավունքները ոտնահարելու խաղ ես սկսել քո անվճռականությամբ: Դու հիմա բացարձակ արհամարեցիր տուժող կողմին, ովքեր 2008-ից սկսած սպասում են արդար դատավճռի: Իսկ դու շարունակում ես տեղում դոփել ու, Աստված չանի, մտածեմ, թե դու ընհանրապես շահագրգռված չես: Գուցե արդեն քո ուժերից վե՞ր է այս ծանր գործի քննությունը շարունակելը: Կողմնորոշվիր, վերջապես, դու դատավոր ես, անկախ երկրի անկախ դատավոր, կամ պիտի վճռական մի հարվածով վերջ տաս այդ խաղին, կամ էլ խոստովանես, որ այս ծանրությունը քո ուսերի բանը չի: Իրավաբանությունից բան չհասկացողն անգամ քեզ, Աննա, կարող է մի պարզ հարց տալ. «Եթե ամբաստանյալի՝ սերիալ հիշեցնող միջնորդությունները նրան կալանքից ազատելու համար էին, հիմա նա ազատ է կալանքից, ուրեմն ի՞նչն է խանգարում, որ բուն դատաքննությունը սկսվի»: Դու անտեսեցիր տուժողների՛ իրավունքը, իսկ տուժողները միայն նրա՛նք չեն, որ գալիս են դատարան, տուժողները հարյուրավորներ են: Եթե կուզես իմանալ, Աննա, տուժողը ամբո՛ղջ հայ ժողովուրդն է: Հանցագործը, որի հանցանքների պատկերը դատավորի քո սեղանին շարված այն 80 հատորի մեջ է, պետք է դատապարտվի, ոչ թե Սևանա լճում մոտորանավակներով խաղեր ցուցադրի՝ ժողովրդի նյարդերը սղոցելով:
Ի վերջո, հասարակությունը քեզ, Աննա, նախկինում դատարանի առաջ բարոյական աջակցություն է ցուցաբերել՝ հավատալով քեզ, արժե՞ արդյոք, որ հիմա այդ նույն հասարակությունը հիասթափվի քեզանից:
…Սպասենք դատավարության ընթացքի այս մի հետաձգման ավարտին ու… հուսանք, թե ամբաստանյալ ռոբիկ քոչարյանի պաշտպաններին դու արդեն իրավունք չես տա իրենց ուզած նվագը նվագել:
Հ.Գ. Տես, Աննա, մարտիմեկյան ոճրագործությունից տուժածներն ու զոհերի հարազատները, ու նաև Բյուզանդի փողոցի իրենց տներից հանցագործ ու դեմագոգ ռոբիկի կողմից բռնի տեղահանված բնակիչները հանկարծ երազիդ չգան. դա չափազանց վատ պատկեր կլինի քեզ համար: Դու պետք է հասկանաս, Աննա Դանիբեկյան, որ հանցագործի տեղը բանտն է, որի խցի բանալին քո ձեռքին է:
ԱԼԻՍ ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ