ՄՏՈՐՈՒՄՆԵՐ ԱԶԳԱՅԻՆ ԾԱՂԿԱՎԻԺՄԱՆ ՊԱՏՃԱՌՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ
Մենք այս պատերազմում կորցրեցինք մեր ազգի ծաղիկը։
Բազմահազար հայ երիտասարդներ ծաղիկ հասակում կյանքի գնով հերոսացան։ Նրանք ընկան առանց բերք տալու՝ առանց զավակներ ունենալու։
Այսինքը՝ տեղի ունեցավ ազգային ծաղկավիժում։
Ով քնից վեր է կենում մեղադրում է Նիկոլին, ասելով՝ եթե Նիկոլը նախօրոք 7 շրջանները հանձներ, պատերազմ չէր լինի և զոհեր չէինք ունենա։
Բայց իրականում մեր հերոսների արյունը ծանրացած է ամեն մի 25֊ն անց հայի հոգու վրա։
Մինչև պատերազմը և պատերազմի սկզբում էլ մենք՝ բոլորս, 《ՈՉ ՄԻԹԻԶԱԿԱՆ ԷԻՆՔ》։
Աշխարհի հզորները, որոնք հաստատում են երկրի կարգերը, առաջարկում էին՝ վերադարձնել 7 շրջանները, վերադարձնել փախստականներին, թուրքի ու հայի արանքում խաղաղապահներ կանգնեցնել։
Իսկ մենք թքած ունեինք նրանց պահանջների վրա ու պատմական արդարություն էինք պահանջում, հետն էլ ասում՝ արյունով վերցրած հողը հետ չենք
տա։
Իսկ հզորները Էլ մադրիդյան, էլ կազանյան, էլ չգիտեմ ինչ որոշումներ կայացրեցին, բայց մենք անտարբեր մնացինք աշխարհի հզորների առաջարկների նկատմամբ։
Իրենց այդպես պահեցին նաև թե խորհրդարանական, թե արտախորհրդարանական ընդդիմադիրները, թե իշխանական թևը։
Բոլորս էլ հիշում ենք, պատերազմը նոր էր սկսել, որ Նիկոլը դիմեց ընդդիմությանը ու ասաց, որ հենց այդ պահին էլ կարող է վերջ տալ պատերազմին՝ 7 շրաջանները հետ տալու պայմանով։
Ընդդիմադիրները հանդես եկան պատերազմը շարունակելու հայրենասիրական պաթետիկ հայտարարություններով։
Իսկ հիմա այդ քաղաքական պոռնիկները կուրծք են ծեծում ասելով՝ Նիկոլը մեր էրեխեքի գլուխները կերավ։
Չէինք հասկանում, որ մենք հզորների դեմ, ինչպես ծաղկի թերթիկը՝ հողմի դեմ։
Մենք չէինք հասկանում, որ հզորները իրենց թքածը չեն լիզում։
Քանի որ մենք նրանց պահանջների վրա թքած ունեցանք, նրանք էլ թքած ունեցան՝ ադրբեջանի կողմից պատերազմի սանձազերծման, պատերազմին թուրքիայի և նրա կողմից վարձաց միջազգային տեռորիստների մասնակցության փաստերի վրա ու դատապարտող հայտարարություններից այն կողմ չանցան։
Մեր պարտություն ևս մեկ անգամ ապացուցեց համայն հայության և մեր, այսպես ասած, քաղաքական էլիտայի քաղաքական տհասությունը։
Կարճ, զոհեր տվեցինք, որովհետև չհասկացանք, որ բզի ծայրին բռունցքով չեն հարվածում։
