Քաղաքագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը շարունակում է մնալ այն համոզմանը, որ ընդդիմադիր առաջնորդները իրենց գործողություններով միայն բախման նպատակ են հետապնդում, որպեսզի դրանով անվանարկեն պետությանը և Հայաստանի գործող իշխանությանը: Ըստ նրա՝ երեկ ընդդիմադիրների՝ Կառավարական 3-րդ մասնաշենք ներխուժելու փորձը, որը կարող ենք որակել նաև հարձակում պետական համակարգի վրա, ևս մեկ անգամ փաստում է նրանց այդ մտադրությունը:
«Կենտրոնացել են միայն բախում բառի վրա և որևէ տրամաբանական քայլ չեն ձեռնարկում: Իրենց յուրաքանչյուր գործողություն ապացուցում է, որ շարժումը չունի հանրության լայն զանգվածի աջակցությունը»,- «Հայկական ժամանակի» հետ զրույցում ասում է քաղաքագետը:
Նրա խոսքով՝ երբ ընդդիմադիր ակտիվիստները փորձում են հրահրել բախում ոստիկանության հետ, և այդ ընթացքում նկատվում է հանրահավաքի մասնակիցների քանակի նվազում, տպավորություն է ստեղծվում, որ ընդդիմության հավաքներին մեծ մասամբ մասնակցում է ժողովրդի հետ կապ չունեցող մի խմբակ:
«Ոչ թե հանրության մի մասն է, այլ կարող ենք նրանց անվանել վարձկան թափթփուկներ, որոնք պատրաստ են փողոց փակել, անկարգություններ, բախումներ հրահրել: Այդ վարձկանները բերվում են ոչ միայն Երևանից ու մարզերից, այլ նաև Արցախից ու Սփյուռքից, նաև այն շրջանակներից, որոնք մոտ են կանգնած Արցախի որոշ պաշտոնյանների: Այսինքն՝ ստեղծվում է մի պատկեր, որը բացի զզվանքից, հանրության մեծամասնության մոտ այլ վերաբերմունք չի ստեղծում»,- ընդգծում է Մեհրաբյանը:
Խոսելով իրավապահ համակարգի գործողությունների մասին՝ քաղաքագետը շեշտում է՝ թեև ոստիկանությունը ընդհանուր առմամբ ամբողջությամբ կատարում է իր պարտականությունները, սակայն համակարգում կարիք կա նոր օրենսդրության: Նրա կարծիքով՝ հատկապես կարիք կա, որ ՀՀ ազգային անվտանգության ծառայության դեպքում ստեղծվի օրենսդրական նոր համակարգ:
«Հայաստանը հիբրիդային վտանգներին դիմակայելու գործիքակազմով օժտված չէ: Խոսքը վերաբերում է ոչ միայն ուժային, այլ նաև տեղեկատվական գործիքակազմերի առկայությանը: Այսինքն՝ ընդունվեն նոր օրենքներ, որով ԱԱԾ-ն հնարավորություն կունենա այնպիսի գործիքակազմ իրականացնել, որ այն մարդիկ, որոնք, ժողովրդավարական պետության դեմ իրենց իրավունքներից օգտվելով, արտաքին պատվեր կատարելով, կվտանգեն անվտանգությունը, համապատասխան քայլեր ձեռնարկեն: Օրինակ՝ ռուս-ուկրաինական հակամարտության ընթացքում Ուկրաինան ընդունեց փաթեթ, որտեղ ողջ ռուսամետների մեդիա և ֆինանսական ռեսուրսները փակվեցին, և իրենց կառույցները ապամոնտաժվեցին, որոնք վտանգում էին ազգային անվտանգությունը: Հայաստանում նույնպես անհրաժեշտ է նման քայլերի հնարավորություններ ստեղծել»,- կարծում է զրուցակիցը:
Վերջինս ընդգծում է՝ կարևոր է նաև, որ որոշակի սահմանափակումներ մտցվեն Հայաստան մուտք այն մարդկանց դեպքում, որոնք թեև ունեն հայկական ազգանուն, սակայն փաստացի իրականացնում են մեր անվտանգությանը դեմ գործողություններ և արել են այնպիսի հայտարարություններ, որոնցով վիրավորել են հայ ժողովրդին:
«Այսինքն՝ արգելվի այնպիսի մարդկանց մուտքը մեր երկիր, ինչպիսին է, օրինակ, ռուսաստանաբնակ Անդրանիկ Միհրանյանը, որը 2018 թվականի հեղափոխության մասնակից ՀՀ քաղաքացիներին անվանել էր «охлос, чернь, мразь», և այժմ հանգիստ կարողացել է մուտք գործել ՀՀ և մասնակցել ընդդիմադիրների հավաքին: Պետք է որևէ սահմանափակում մտցնել, որ նման մարդկանց թույլ չտան մտնել երկիր: Պետությունը պետք է երկրում անվտանգություն ու կարգուկանոն ապահովի»,- համոզված է քաղաքագետը:
Անդրադառնալով նաև նրան, որ ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության ղեկավար, «Հայրենիք» կուսակցության նախագահ Արթուր Վանեցյանը, որը, կարելի է ասել, տվել է այս շարժման մեկնարկը, մի քանի օր է՝ երկրում չէ, ըստ իր պատճառաբանության՝ բուժման նպատակով է դուրս եկել, ինչպես նաև վերջերս ՀՀԿ-ական Արմեն Աշոտյանն էլ գրառում էր կատարել, որ մի քանի օրով բացակայելու է երկրից՝ գրառման մեջ խայթելով, թե՝ «բոլոր նրանք, ում իր ներկայությունը Ֆրանսիայի հրապարակում «խանգարում» էր միանալ պայքարին, ունեն սարեր շրջելու պատմական շանս»: Հարցադրմանը՝ արդյոք կարո՞ղ ենք նրանց քայլերից եզրակացնել որ, ըստ էության, ընդդիմության առաջնորդների մեջ հակասություններ կան՝ քաղաքագետը նկատում է՝ նրանց գործողություններում և հարաբերություններում երբեք միաբանություն չի եղել:
«Միաբանություն, այո՛, չկա, ինչպես ցանկացած քրեական խմբավորման մեջ: Նրանք միայն մի նպատակ ունեն և գնում են այդ նպատակի հետևից: Այդ ընթացքում կարող են մեկը մյուսից խոսել, քննադատել, մեջքով միմյանց կանգնել, բայց իրենց գործողությունների միակ նպատակը բախումն է»,- ասում է նա:
Քաղաքագետ Մեհրաբյանը վստահ է՝ ընդդիմությունը հունիսի 3-ին ևս հաջողության չի հասնելու, ենթարկվելու է ծաղրուծանակի, թեև հայտարարել են ջրբաժանի օր:
«Իրենց ներկայացրած այդ առաջարկները նույնպես մեր պետականությունը թուլացնելու միջոց են: Դա կարող ենք որակել որպես անտեր թուղթ: Իրենց այդ քայլը աբսուրդ է: Նման քայլերի գնալով՝ նրանք նպատակ ունեն թուլացնել ՀՀ-ն բանակցային դիրքերում: Այսօր Հայաստանը բանակցային գործընթացներում օպտիմալ դիրքում է, սակայն այդ դիրքորոշումը ձեռնտու չէ մեր երկրի որոշ դաշնակից երկրներին, ու նման քայլերով նպատակ ունեն բարդացնել բանակցային գործընթացը ՀՀ-ի համար: Ջրբաժանումների մասին մենք բազմաթիվ անգամներ ենք լսել, սակայն երկիրը շարունակում է պտտվել իր առանցքի շուրջ»,- հավելում է նա:
Նյութի սկզբնաղբյուր — Հայկական Ժամանակ